మనోజ్ దాస్ నిజంగా సవ్యసాచి అనే చెప్పవచ్చు.
మనోజ్ దాస్ నిజంగా సవ్యసాచి అనే చెప్పవచ్చు.ఒరిస్సా రాష్ట్రానికి చెందిన ఆయన ఇటు మాతృభాష ఒడియా లోను,అటు ఇంగ్లీష్ లోనూ సమానంగా రచనలు చేసి అంతర్జాతీయంగా తన సృజనకి ఒక అరుదైన గౌరవాన్ని కల్పించుకున్నారు.దక్షిణాది లో ప్రముఖ ఇండో ఆంగ్లికన్ రచయిత గా పేరు తెచ్చుకున్న ఆర్.కె.నారాయణ్ తన మాతృ భాష తమిళం లో రాసినట్లు గా నాకు అయితే తెలియదు.కాని ఇద్దరూ స్వాతంత్ర్యానికి ముందు జన్మించిన వారే.ఇంగ్లీష్ వారి వద్దనో లేదా వారి వద్ద అభ్యసించిన వారి వద్దనో చదువు నేర్చుకున్నవారే అని చెప్పవచ్చు.ఒక మనిషి తన మాతృ భాష లో రచన చేస్తూనే ఇంగ్లీష్ లో కూడా రచన చేస్తూ ఎన్నిక కావడం మనోజ్ దాస్ వల్లనే అయింది అని చెప్ప వచ్చు.ఆ తరువాత ఆయన ఒరవడి లో అనేక మంది ప్రయత్నించినా మనోజ్ దాస్ గారి నడత ఏ వేరు.విశేసించి ఆయన ఉదాహరణ వల్ల నో ఏమో గాని ఆ భాష లో అనేకమంది ఇండో ఆంగ్లోకన్ రచయితలు ఉద్భవించారు.ఒక సీతా కాంత్ మహా పాత్ర,సరోజినీ సాహూ,ఇట్లా అనేకమందిని చెప్పవచ్చు.
ప్రముఖ భారతీయ ఇండో ఆంగ్లికన్ రచయితల్లో మొదటి ఫంక్తి లో వినబడేది మనోజ్ దాస్ పేరు అని చెప్పవచ్చు.ఒరిస్సా లోని బాలాసోర్ జిల్లా లో శాంఖరి అనే గ్రామం లో 1934 లో ఆయన జన్మించారు. తాను చదువుకునే రోజుల్లోనే దిగంతిక అనే పత్రికని వెలువరించారు.మొత్తం మీద 80 గ్రంధాల్ని వెలువరించారు.ఆయన రచనలు ంచుమించు అన్ని భారతీయ భాషల్లోకి అనువాదం అయ్యాయి.పద్మశ్రీ నుంచి సరస్వతి సమ్మాన్ దాకా ఆయన అందుకున్న పురస్కారాలకి లెక్క లేదు.ఒరియా వాసులకి ప్రియ పుత్రుడు.
మనకి గురజాడ లో కూడా అలా ఇంగ్లీష్ లోనూ,తెలుగు లోనూ రాయగల ఒక ఈజ్ కనిపిస్తుంది..ఆయన మొట్ట మొదట ఆంగ్లం లో రాసిన పద్యాలనూ,ప్రోజ్ ని చూసినప్పుడు..ఎందుకనో ఆ తర్వాత ఆయన తెలుగు కే పరిమితమయినారు.ఆయనే గనక రెండు భాష ల్లో ముందుకు పోయినట్లయితే మనకి తెలుగు గడ్డల మీద ఈ ద్విభాషల్లో పేరెన్నిక గన్న రచయితలు ఉండేవారు.ఒక సంప్రదాయం అలా కొనసాగేది.
సరే...మనోజ్ దాస్ రాసిన కొన్ని కధల్ని ఇక్కడ ముచ్చటిస్తాను.భారతీయ ఉద్వేగాల్ని ఇంగ్లీష్ లో పండించటం లో దాస్ యొక్క రీతి ఏ వేరు.ఒరియాలో ఉంటే చదవడం నా తరమా..?ఆయన రాసిన ఓ కధ Farewell to a Ghost గురుంచి ముచ్చటిస్తాను.ఒరిస్సా రాష్ట్రం లోని ఒక గ్రామం లో ఈ కధ జరుగుతూంటుంది.ఉత్తమ పురుష లో కధ సాగుతూంటుంది.It was on moonlit nights that deserted villa looked particularly fascinating...అంటూ కధ మొదలవుతూంది.ఆ గ్రామం లో ఒక పెద్ద పాత భవంతి..ఎప్పుడో ఫిరంగులు కట్టి వదిలేసింది..మా చిన్నప్పుడు దాని గురుంచి ఎన్నో కధలు చెప్పుకుంటూ ఆటలాడుకునేవాళ్ళం.దానిలో ఓ ఆడ దయ్యం ఉంటుందని..ఒకానొక సమయంలో ఒక యువకుడు దాన్ని చూడాలని వెళ్ళి బలి అయ్యాడని...ఇట్లా.ఉన్నట్లుండి దాన్ని తీసి వేయాలని వేరే నిర్మాణం చేయాలని ప్రభుత్వం భావిస్తుంది.అప్పుడు ఎలా శాంతిచేస్తారు..ఎలా ఆ దయ్యానికి పునరావాసం కల్పిస్తారు..కాల గమనం లో ఆ ఊరి పిల్లలు ఆ సంఘటనని ఎలా మరిచి పోతారు..ఇలా సాగి పోతుంది కధ.మనోజ్ దాస్ యొక్క శైలి సరళంగా ఉంటుంది.తిక మక ఉండదు.కధ చదివిన తర్వాత ఆ గ్రామం లోనే మనం ఉన్నట్లు అనిపిస్తుంది.వర్ణన అంత హాయిగా ఉంటుంది.
ఆ తర్వాత The General అనే కధ.ఒక చిన్న పట్టణం లో స్థిరపడిన ఓ మిలటరి అధికారి నాటకాల ధ్యాస లో పడి ఎలా తన ఆరోగ్యాన్ని కూడా లెక్క చేయకుండా మరణిస్తాడో వ్యంగ ధోరణి లో చెబుతాడు.గమ్మత్తు గా నూ ,విచారం గానూ అనిపించే కధ ఇది.దాస్ తన పాత్రలు అన్నిటిని మనకి నిత్య జీవితం లో కనిపించే సంఘటనల నుంచే తీసుకుంటాడు.అందుకనే ఆ పాత్రల భాషణల్ని సైతం మనం అనుభూతించుతాము. అసలు నిజంగా ఆలోచిస్తే స్థానిక భారతీయ భాషలకి పోటీ గా నిలిచేది..హింది లేదా దక్కనీ ఉర్దూ నే..కానీ అవి దేశీయం అనే నెపం తో వాటిని సహిస్తాము..భారతీయుల సైకాలజీ గమ్మత్తు గా ఉంటుంది కొన్ని విషయాల్లో...మళ్ళీ వచ్చే దాని లో ఇంకా కొన్ని కధల్ని ముచ్చటించుకుందాము.
మనోజ్ దాస్ నిజంగా సవ్యసాచి అనే చెప్పవచ్చు.ఒరిస్సా రాష్ట్రానికి చెందిన ఆయన ఇటు మాతృభాష ఒడియా లోను,అటు ఇంగ్లీష్ లోనూ సమానంగా రచనలు చేసి అంతర్జాతీయంగా తన సృజనకి ఒక అరుదైన గౌరవాన్ని కల్పించుకున్నారు.దక్షిణాది లో ప్రముఖ ఇండో ఆంగ్లికన్ రచయిత గా పేరు తెచ్చుకున్న ఆర్.కె.నారాయణ్ తన మాతృ భాష తమిళం లో రాసినట్లు గా నాకు అయితే తెలియదు.కాని ఇద్దరూ స్వాతంత్ర్యానికి ముందు జన్మించిన వారే.ఇంగ్లీష్ వారి వద్దనో లేదా వారి వద్ద అభ్యసించిన వారి వద్దనో చదువు నేర్చుకున్నవారే అని చెప్పవచ్చు.ఒక మనిషి తన మాతృ భాష లో రచన చేస్తూనే ఇంగ్లీష్ లో కూడా రచన చేస్తూ ఎన్నిక కావడం మనోజ్ దాస్ వల్లనే అయింది అని చెప్ప వచ్చు.ఆ తరువాత ఆయన ఒరవడి లో అనేక మంది ప్రయత్నించినా మనోజ్ దాస్ గారి నడత ఏ వేరు.విశేసించి ఆయన ఉదాహరణ వల్ల నో ఏమో గాని ఆ భాష లో అనేకమంది ఇండో ఆంగ్లోకన్ రచయితలు ఉద్భవించారు.ఒక సీతా కాంత్ మహా పాత్ర,సరోజినీ సాహూ,ఇట్లా అనేకమందిని చెప్పవచ్చు.
ప్రముఖ భారతీయ ఇండో ఆంగ్లికన్ రచయితల్లో మొదటి ఫంక్తి లో వినబడేది మనోజ్ దాస్ పేరు అని చెప్పవచ్చు.ఒరిస్సా లోని బాలాసోర్ జిల్లా లో శాంఖరి అనే గ్రామం లో 1934 లో ఆయన జన్మించారు. తాను చదువుకునే రోజుల్లోనే దిగంతిక అనే పత్రికని వెలువరించారు.మొత్తం మీద 80 గ్రంధాల్ని వెలువరించారు.ఆయన రచనలు ంచుమించు అన్ని భారతీయ భాషల్లోకి అనువాదం అయ్యాయి.పద్మశ్రీ నుంచి సరస్వతి సమ్మాన్ దాకా ఆయన అందుకున్న పురస్కారాలకి లెక్క లేదు.ఒరియా వాసులకి ప్రియ పుత్రుడు.
మనకి గురజాడ లో కూడా అలా ఇంగ్లీష్ లోనూ,తెలుగు లోనూ రాయగల ఒక ఈజ్ కనిపిస్తుంది..ఆయన మొట్ట మొదట ఆంగ్లం లో రాసిన పద్యాలనూ,ప్రోజ్ ని చూసినప్పుడు..ఎందుకనో ఆ తర్వాత ఆయన తెలుగు కే పరిమితమయినారు.ఆయనే గనక రెండు భాష ల్లో ముందుకు పోయినట్లయితే మనకి తెలుగు గడ్డల మీద ఈ ద్విభాషల్లో పేరెన్నిక గన్న రచయితలు ఉండేవారు.ఒక సంప్రదాయం అలా కొనసాగేది.
సరే...మనోజ్ దాస్ రాసిన కొన్ని కధల్ని ఇక్కడ ముచ్చటిస్తాను.భారతీయ ఉద్వేగాల్ని ఇంగ్లీష్ లో పండించటం లో దాస్ యొక్క రీతి ఏ వేరు.ఒరియాలో ఉంటే చదవడం నా తరమా..?ఆయన రాసిన ఓ కధ Farewell to a Ghost గురుంచి ముచ్చటిస్తాను.ఒరిస్సా రాష్ట్రం లోని ఒక గ్రామం లో ఈ కధ జరుగుతూంటుంది.ఉత్తమ పురుష లో కధ సాగుతూంటుంది.It was on moonlit nights that deserted villa looked particularly fascinating...అంటూ కధ మొదలవుతూంది.ఆ గ్రామం లో ఒక పెద్ద పాత భవంతి..ఎప్పుడో ఫిరంగులు కట్టి వదిలేసింది..మా చిన్నప్పుడు దాని గురుంచి ఎన్నో కధలు చెప్పుకుంటూ ఆటలాడుకునేవాళ్ళం.దానిలో ఓ ఆడ దయ్యం ఉంటుందని..ఒకానొక సమయంలో ఒక యువకుడు దాన్ని చూడాలని వెళ్ళి బలి అయ్యాడని...ఇట్లా.ఉన్నట్లుండి దాన్ని తీసి వేయాలని వేరే నిర్మాణం చేయాలని ప్రభుత్వం భావిస్తుంది.అప్పుడు ఎలా శాంతిచేస్తారు..ఎలా ఆ దయ్యానికి పునరావాసం కల్పిస్తారు..కాల గమనం లో ఆ ఊరి పిల్లలు ఆ సంఘటనని ఎలా మరిచి పోతారు..ఇలా సాగి పోతుంది కధ.మనోజ్ దాస్ యొక్క శైలి సరళంగా ఉంటుంది.తిక మక ఉండదు.కధ చదివిన తర్వాత ఆ గ్రామం లోనే మనం ఉన్నట్లు అనిపిస్తుంది.వర్ణన అంత హాయిగా ఉంటుంది.
ఆ తర్వాత The General అనే కధ.ఒక చిన్న పట్టణం లో స్థిరపడిన ఓ మిలటరి అధికారి నాటకాల ధ్యాస లో పడి ఎలా తన ఆరోగ్యాన్ని కూడా లెక్క చేయకుండా మరణిస్తాడో వ్యంగ ధోరణి లో చెబుతాడు.గమ్మత్తు గా నూ ,విచారం గానూ అనిపించే కధ ఇది.దాస్ తన పాత్రలు అన్నిటిని మనకి నిత్య జీవితం లో కనిపించే సంఘటనల నుంచే తీసుకుంటాడు.అందుకనే ఆ పాత్రల భాషణల్ని సైతం మనం అనుభూతించుతాము. అసలు నిజంగా ఆలోచిస్తే స్థానిక భారతీయ భాషలకి పోటీ గా నిలిచేది..హింది లేదా దక్కనీ ఉర్దూ నే..కానీ అవి దేశీయం అనే నెపం తో వాటిని సహిస్తాము..భారతీయుల సైకాలజీ గమ్మత్తు గా ఉంటుంది కొన్ని విషయాల్లో...మళ్ళీ వచ్చే దాని లో ఇంకా కొన్ని కధల్ని ముచ్చటించుకుందాము.
No comments:
Post a Comment