ద వర్జిన్ అండ్ ద జిప్సీ (తెలుగు అనువాదం) Post-4

    

      ---ఆంగ్లమూలం: డి.హెచ్.లారెన్‌స్

      ---తెలుగుసేత:మూర్తి కె.వి.వి.ఎస్.

Part-2

స్కూల్ నుంచి వచ్చిన తర్వాత గాని వాళ్ళ నాయనమ్మ పూర్తి సంగతి తెలియలేదు ఆ ఇద్దరాడపిల్లలకి..!Lucille కి ఇపుడు 21 ఏళ్ళు కాగా,Yvette కి 19 ఏళ్ళు.మంచి ఆడపిల్లలు చదువుకునే స్కూల్ లోనే వాళ్ళు చేరారు.Lausanne లో ఉన్నది ఆ స్కూల్..!ప్రస్తుతం చివరి సంవత్సరం లో ఉన్నారు.ఇద్దరూ మంచి ఎత్తు గా,అందంగా తయారయ్యారు.వారి మోములో లేతదనం!బాబ్డ్ హెయిర్ లో హుందాగా చక్కని మేనర్‌స్ తో పెరిగారు.

"మన Papplewick లో మహా బోరు గా ఉండేదేమిటో తెలుసా?" అడిగింది Yvette.వాళ్ళిప్పుడు ఒక కాలువ లో గల బోట్ లో కూర్చుని ఉన్నారు.అక్కడి నుంచి బూడిద వర్ణం లో అగుపిస్తున్న డోవర్ పర్వత శిఖరాన్ని చూస్తున్నారు.

"ఇక్కడ వేరే పురుషులెవరూ ఉండకపోవడమా?డాడీ కి కొంతమంది పాత క్రీడా స్నేహితులు ఉండవచ్చుగా..? Uncle Fred ఉన్నా ఆయన వరకే పరిమితం" 

"ఎప్పుడు ఏం జరుగుతుందో ఎవరూ ఊహించలేరు" అంది Lucille,ఒక తాత్విక ధోరణిలో..! 

"ఏది ఊహించాలో నీకు బాగా తెలుసు" Yvette సమాధానమిచ్చింది.

"ఆదివారం నాడు Choir ఉంటుంది గదా!ఆడా ,మగా కలిపిపాడే ఆ తరహా అంటే నాకు ఇష్టం ఉండదు.స్త్రీలు లేకుండా అబ్బాయిలు పాడే విధానం లోనే బాగా అనిపిస్తుంది.ఇక సండే స్కూల్ లో అమ్మాయిలు కలివిడి గా ఉంటారు.వయసు మళ్ళిన వాళ్ళంతా నాయనమ్మ ని గురించి అడుగుతుంటారు.కొన్ని మైళ్ళ పర్యంతం చక్కటి యువకుడంటే కనబడటం లేదు." తనే అంది Yvette.

"నాకు అంతగా తెలీదు.అయితే Frameley కుటుంబీకులు ఉన్నారు గదా..!ఆ...ఒకటి ,Gerry Somercotes నువ్వంటే ఎంతో ఆరాధన తో ఉంటాడు" అంది Lucille.

"Oh..but I hate fellows who adore me,  అలాంటి వాళ్ళంటే బోర్ నాకు.ఎపుడు అదేపనిగా వెనక పడుతూ ఉంటారు.." Yvette అరిచి చెప్పింది.

"నిన్ను ఆరాధించడం నీకు ఇష్టం లేకపోతే మరి ఇంకేమిటి నీకు కావలిసింది ? వాళ్ళని నువ్వేమీ పెళ్ళాడటం లేదుగా !వాళ్ళమానాన వాళ్ళు ఆరాధించుకుంటారు.వాళ్ళ ఇది వాళ్ళది." 

"Oh..but I want to get married" అరిచి చెప్పింది Yvette.

"అలాగయిన పక్షంలో ,వాళ్ళ ఆరాధనలో వాళ్ళని ఉండనీ ,నీకు నచ్చేవాడుదొరికేదాకా""ఏమో..అది నా వల్ల కాని పని.ఆరాధించబడే వ్యక్తి లా నేను ఉండలేను.అది నాకు బోర్ గా ఉంటుంది.They make me feel beastly" 

"సరే...వాళ్ళు అవసరమనుకుంటే,నా విషయం లో అది సమంజసమే అనుకుంటాను.అదీ దూరం నుంచే సుమా!కొంత నయం అది" 

"నేను గాఢంగా ప్రేమ లో పడదల్చుకున్నాను" 

"ఓహ్..నా వల్ల కాని పని అది.అది నాకు ఇష్టం ఉండదు.నీ విషయం లో అలా ఒకవేళ అయితే కానీ.అంతకన్నాముందు జీవితం లో మనం స్థిరపడాలి.మనకేమీ కావాలో తెలియాలంటే ముందు అది అవసరం"

"Papplewick వెళ్ళడం అంటే నీకు చికాకు గా లేదూ ?" ప్రశ్నించింది Yvette తన సుకుమారమైన ముక్కుని ఎగబీల్చుతూ.

"ప్రత్యేకం గా అలా ఏమీలేదు.బోర్ కొట్టేమాట నిజమే.కాని నేననుకోవడం డాడీ ఓ కారు కొంటారని..!అదీగాక మన పాత సైకిళ్ళు ఉన్నాయి గదా,వాటిని బయటకి తీసి అలా రౌండ్స్ వేయవచ్చు.అలా పైకి Tansy Moor దాకా తొక్కుకుంటూ వెళ్ళడం నీకు మాత్రం నచ్చదా?" 

"ఆ గుట్టమీదికి సైకిళ్ళని గట్టిగా తొక్కుకుంటూ వెళ్ళడం కొద్దిగా కష్టమే గాని అది నాకు ఇష్టమే" 

దూరం గా ఓ పడవ నున్నని కొండల్ని సమీపిస్తోంది.అది వేసవి,కాని వాతావరణం మబ్బుగా ఉంది.ఆ ఇద్దరమ్మాయిలు వేసుకున్న కోట్లు కి ఉన్న ఫర్ కాలర్‌స్ పైకి లేచి ఉన్నాయి.వాళ్ళు పెట్టుకున్న టోపీలు చెవులు కిందకి ఆని ఉన్నాయి.చూడటానికి ఎత్తుగా,సుతారం గా ఉన్నారు.మొహం లో ఓ అమాయకత్వం,లేతదనం. అయితే వారిలో చాలా ఆత్మవిశ్వాసం కూడా ద్యోతకమవుతోంది.స్కూల్ పిల్లల్లో ఉండే గీర ఒకటి..!

నిజంగా వాళ్ళు నూటికి నూరు శాతం ఇంగ్లీష్ అమ్మాయిల్లానే ఉన్నారు.బయటకి స్వేచ్చగా ఉన్నా,వాళ్ళని లోన పట్టి ఉంచేది ఏదో ఉంది.బయటకి ధైర్యం గా,అసాంప్రదాయికంగా ఉన్నా లోపల మటుకు దానికి మరో వేపు ఉంది.మనసులో ఏవో ద్వారాలు మూయబడి ఉన్నాయి.జీవితం అనే మహాసముద్రం లోకి మెల్లిగా ప్రవేశిస్తున్న నౌకలు వాళ్ళు. నిజం చెప్పాలంటే అవగాహన లేని రెండు యువ జీవితాలు.ఒకచోట వేసిన లంగరు ని విడిచి మరో చోటికి పయనమవుతున్నాయవి.

(సశేషం)