" ద బ్లాక్ హిల్ " ఈశాన్య భారత నేపథ్యం లో ఓ గొప్ప నవల
-------------------------------------------------------------------------------
మమాంగ్ డాయ్ గురించి మన తెలుగు సాహితీలోకం లో తెలియవలసినంత గా తెలియలేదేమో. అరుణాచల్ ప్రదేశ్ కి చెందిన ఆమె రచనల గురించి ఇంకా ఎంతో తెలియవలసి ఉంది. ఈశాన్య రాష్ట్రాల నుంచి వచ్చిన బలమైన స్వరాల్లో మమాంగ్ డాయ్ ఒకరు. ఇటీవల ఆమె ఆంగ్ల నవల "ద బ్లాక్ హిల్" చదివిన తర్వాత కొన్ని అంశాలు పంచుకోవాలనిపించింది. ప్రకృతి అందాలకు పర్యాయ పదం ఈశాన్య రాష్ట్రాలు. అయితే అక్కడ జీవిస్తున్న వివిధ గిరిజన తెగల గురించి, వారి ఆచార వ్యవహారాల గురించి,చరిత్ర లో వారి స్థానం గురించి బయట ప్రపంచానికి చాలా తక్కువ తెలుసు. పుస్తకాలు లేక కాదు వాటి గురించి బయట ప్రపంచానికి పబ్లిసిటి లేక పోవడం. అలా రరకాల కారణాల వల్ల జరుగుతుంది.
ప్రస్తుతం అరుణాచల్ ప్రదేశ్ లో ఉన్న మేబో,జయుల్ ఇంకా టిబెట్ దాకా ఈ కథా ప్రదేశాలు ఉన్నాయి. ఇది చరిత్ర కి కొంత కాల్పనికత అద్దిన నవల అని చెప్పాలి. 1840 నుంచి ఇప్పటి కాలం దాకా సాగిపోతుంది.బ్రిటీష్ వారు అప్పటి ఈశాన్య ప్రాంతాల్ని తమ గుప్పెట్లోకి తెచ్చుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తున్న రోజులవి. మిష్మి,అబోర్ తెగలు విదేశీయుల రాకని తీవ్రంగా వ్యతిరేకిస్తుంటాయి. కజిన్ ష, గైమర్ అనే యువ ప్రేమికులు ఈ రెండు తెగలకి చెందిన వారు. ఒక తెగ కి మరో తెగ కి పడదు. అందువల్ల వీరిద్దరూ టిబెట్ కి దగ్గర్లో ఉన్న ఓ అడవి లోకి పారిపోయి జీవనం గడుపుతుంటారు. అక్కడి అరణ్యాల్ని,పర్వతాల్ని,సహజసిద్ధ జీవనాన్ని రచయిత్రి అద్భుతం గా కళ్ళకి కట్టినట్లు రాశారు.
అడవి లో వాగు పక్కనే గుడిసె వేసుకుని నివసిస్తున్న ఆ జంట కి ఓ మగపిల్లాడు పుడతాడు. ఇంటి దగ్గర చెప్పకుండా వచ్చినందుకు ఇరువురు బాధపడుతున్నా ,ఇంతకి మించిన దారి లేదని సముదాయించుకుంటారు. ఇలా ఉండగా నికోలస్ క్రిక్ అనే క్రైస్తవ మిషనరీ ఫ్రాన్స్ నుంచి ఇక్కడకి వస్తాడు.చెన్నయ్ లో ఓడ దిగి,అక్కడ నుంచి కలకత్తా వచ్చి, మళ్ళీ అక్కడి నుంచి ఇప్పటి అస్సాం లో ని గువాహతి దగ్గర ఓ చిన్న ఊరు కి చేరుకుంటాడు. అక్కడ గది అద్దె కి తీసుకుంటాడు. టిబెట్ కి వెళ్ళాలనేది అతని ఆలోచన. మిష్మి,అబోర్ ఇంకా ఇతర తెగలున్న ప్రాంతాల గుండా వెళ్ళవలసి ఉంటుంది.
స్థానికులైన ఒకరికి డబ్బులు ఇచ్చి టిబెట్ కి దారి చూపమంటాడు. ప్రయాణం అంతా నడక ద్వారా నే సాగుతుంది. దాదాపు పది రోజులు పైన కొండలు,వాగులు దాటుతూ ప్రయాణిస్తారు. చాలా బాధలు పడి అక్కడికి చేరిన తర్వాత అక్కడి అధికారులు మీ దేవుడు మాకవసరం లేదు,ఇక్కడ నుంచి వెళ్ళిపో అని నిరాదరిస్తారు. మళ్ళీ తిరుగు ప్రయాణం లో అడవుల వెంబడి వస్తుండగా కజిన్ ష, గైమర్ లు కనిపిస్తారు. వాళ్ళతో సంభాషణలు రకరకాల విధాలుగా జరుగుతాయి.
కొన్నాళ్ళు కాపురం చేసిన తరువాత కజిన్ ష, గైమర్ ల మధ్య గొడవులు జరిగి ఆమె భర్త ని విడిచిపెట్టి ఓ రాత్రి పూట పుట్టింటికి చేరుకుంటుంది.అప్పటికే తల్లి మరణిస్తుంది.ఆమె సోదరుడు ఈమె ని ఆదరిస్తాడు. పుట్టిన కొడుకు వచ్చే దారి లో మరణిస్తాడు. ఆ అడవి లోనే కప్పెడుతుంది.మళ్ళీ విచారం గా రోజులు గడుపుతూ ఉండగా , అటు కజిన్ ష కూడా తమ మిష్మీ తెగకి చెందిన స్వగ్రామానికి చేరుకుంటాడు. మిషనరీ నికోలస్ క్రిక్ పట్టువదలని విక్రమార్కునిలా మళ్ళీ మిష్మీ కొండప్రాంతాల్లోకి వెళ్ళి అక్కడ చిన్న చర్చ్ నెలకొల్పాలని , జనాలకి అవసరమైన మందుల్ని కూడా తీసుకుని వెళతాడు.
ఈసారి క్రిక్ కి మంచి ఆదరణ లభిస్తుంది. అయితే కొంతమంది శత్రువులు కూడా ఏర్పడి ఇతనికి ఆటంకాలు కలిగిస్తుంటారు. చివరకి ఈయన్ని ఓ వాగు దగ్గర కత్తి తో నరికి చంపుతారు. ఇతడిని మాత్రమే కాకుండా సహాయకారి గా వచ్చిన మరో విదేశీ మిషనరీ ని కూడా చంపుతారు. దానితో బ్రిటిష్ సైనికాధికారులు సీరియస్ గా తీసుకుని స్థానికం గా ఉన్న కొంతమందిని డబ్బు తో కొని కొండప్రాంతాల్లోని మిష్మీ తెగ వారిని ఊచకోత కోసి కజిన్ ష ని బందీ గా తీసుకువెళతారు. ఆ తర్వాత గైమర్ ఈయన కోసం చేసింది,అక్కడి ప్రజలు ఎలా తిరుగుబాటు చేశారు, ఇదంతా తెలియాలంటే నవల మొత్తం చదవాలి.
ఈశాన్య భారత దేశం లోని కొన్ని తెగల జీవన శైలిని తెలుసుకోవాలంటే ఈ నవల బాగా ఉపయోగపడుతుంది.విదేశీ జాతుల్ని నిలువరించడం లో వారి యుద్ధ నైపుణ్యం తెలియవస్తుంది. ఏ జంతువు నైనా చంపకుండా ,వాటితో ఎలా కలిసి జీవించాలో మమాంగ్ డాయ్ చిత్రించిన విధానం వాస్తవానికి దగ్గరగా ఉంది. అంతదాకా ఎందుకు, స్వర్గతుల్యమైన మిష్మి కొండల నడుమ మనల్ని ఊపిరి సలపనీయకుండా నడిపిస్తారు.
దీంట్లో చాలా సంఘటనల్ని ఏ రికార్డుల నుంచితీసుకున్నదీ సోదాహరణగా చెప్పినపుడు కల్పితం కంటే కొన్నిసార్లు వాస్తవమే ఆశ్చర్యానికి గురి చేస్తుంది. రచయిత్రి మమాంగ్ డాయ్ అరుణాచల్ ప్రదేశ్ నుంచి 1979 లో IAS కి ఆ రాష్ట్రానికి చెందిన మొదటి వ్యక్తి గా సెలెక్ట్ అయినారు. ఆ తరువాత కొన్నాళ్ళకి రాజీనామా చేసి తనకి ఎంతో ఇష్టమైన జర్నలిజం లో కొనసాగారు. టెలిగ్రాఫ్, హిందూస్థాన్ టైంస్ లోనూ రాసేవారు.
----- మూర్తి కెవివిఎస్
(పేజీలు :296 , వెల :499, అలీఫ్ కంపెనీ ప్రచురణ )
