ద వర్జిన్ అండ్ ద జిప్సీ (అనువాదం) -POST NO:38
ఆంగ్లమూలం: డి.హెచ్.లారెన్స్
తెలుగుసేత: మూర్తి కెవివిఎస్
అతడిని చూసి ఆమె సైకిల్ దిగింది. గ్రీన్ జెర్సీ లో తీరు గా కనిపించాడు ఆ జిప్సీ. నిశ్శబ్దం గా అటు తిరిగాడు. ఈ ప్రపంచం లో అతని గూర్చి తనకంటే బాగా తెలిసిన వాళ్ళు ఎవరూ లేరనిపించింది.
"ఏవిటి..? మంచివి, కొత్తగా పాత్రలు ఏమైనా చేశావా..?" అతని రాగి పాత్రలు చూస్తూ ప్రశ్నించింది Yvette.
"అలా ఏమీ లేవు.." ఆమె వేపు తిరిగి అన్నాడు.
అతని కళ్ళలో అదే కోరిక ...ఆసక్తికరంగా ప్రతిఫలిస్తూనే ఉంది. అయితే మరీ బాహాటం గా కాదు.ఎక్కడో మూలన..!ఆమె తన రాగి,ఇత్తడి పాత్రల్ని గమనిస్తూండడం చూశాడు.ఆమె తో జాగ్రత్తగా పరిశీలిస్తోంది.
ఒక చిన్న ఇత్తడి ప్లేట్ గుండ్రం గా ఉంది.దాని మీద వింతైన తాడి చెట్టు లాంటిది ముద్రించి ఉంది.
"అది బాగుంది,ఎంత అవుతుంది..?" అందామె.
"నీకు ఎంత ఇవ్వాలనిపిస్తే అంత ఇవ్వు.." అన్నాడు తను.
ఆమె కి ఉసూరుమనిపించింది. తనంటే ఎగతాళి నా ఏమిటి..?
"రేటు నువు చెబితేనే బాగుంటుంది" అతని వేపు చూస్తూ అంది.
" నీకు నచ్చినంత ఇవ్వు.." అన్నాడు.
"అలా అయితే ఎలా..? రేటు చెప్పకపోతే నేను తీసుకోను" అంది.
"సరే...రెండు షిల్లింగ్ లు ఇస్తే సరిపోతుంది" అన్నాడు తను.
ఆమె హాఫ్ క్రౌన్ ని తీసి అతని చేతిలో పెట్టింది.ఆమె కి రావలసిన చిల్లర ని జేబు లో నుంచి తీసి ఆమె కి ఇచ్చాడతను. ఆరు పెన్నీలు అది.
"మా ముసలావిడ నీ గురించి చెబుతూంటుంది.." ఆమె వైపు ఆసక్తి తో, వెతుకుతున్నట్లు గా చూస్తూ అన్నాడు.
"నిజంగానా..?...ఏం చెప్పాలని..?" కేక పెట్టి మరీ ప్రశ్నించింది.
"ఆమె చెప్పడం ఏమిటంటే...నువ్వు ధైర్యం గా ఉండాలి లేకపోతే అదృష్టం రాదు. అంటే బయటకి,హృదయం లోనూ రెండు విధాలా అలా ఉండాలని. నీటిని ఓ కంట కనిపెట్టి ఉండాలని కూడా.."
ఆమె ఖుషీ అయింది.
"అంటే ఆ మాటల అర్ధం ఏమిటి..?" ప్రశ్నించింది.
"అడిగాను.అంతే తెలుసు..అంతకు మించి తెలియదంది" అన్నాడతను.
"మళ్ళీ ఓ సారి చెప్పు...ఆమె మాటల్ని" అంది.
అతను అదే మాటల్ని తిరిగి చెప్పాడు.
అతను నిశ్శబ్దం గా ఆమె మృదువైన వదనం ని పరికించాడు.ఏదో సువాసన ఆమె నుంచి తన వైపు ప్రసరించినట్లు తోచింది.
ఆ మాటల్ని నెమరు వేసుకుంది Yvette. "ఇప్పుడైతే నాకు అర్ధం కాలేదు గాని అర్ధం చేసుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తాను" అనుకుంది.
అతని వైపు అలాగే చూసింది. స్త్రీ అయినా పురుషుడు అయినా లోపల అనేక పొరలు గా ఉంటారు. ఒక కోణం లో జిప్సీ ని ఇష్టపడుతుంది,ఇంకా మిగతా కోణాల్లో తను అతడిని పట్టించుకోదు ఇంకా చెప్పాలంటే అంత ఇష్టమూ కాదు.
"మరయితే ఆ మొదలు దాకా రావట్లేదా..?" అడిగాడు తను, ఆమె అంత పట్టింపు లేనట్లుగా చూసింది.
"మళ్ళీ ఎప్పుడైనా..." అంది తిరిగి.
"మేము తొందర లో ఇక్కడ నుంచి వేరే ప్రదేశం వెళ్ళిపోతున్నాం..వసంత రుతువు ప్రవేశింది గదా.." సూర్యుడి వైపు చూసి చిన్నగా నవ్వాడు తను.
"ఎప్పుడు.." ప్రశ్నించింది.
"బహుశా వచ్చే వారం"
"ఎక్కడికి"
ప్రతిగా అతను, తల అలా ఊపి " బహుశా ఉత్తర దిక్కు వేపు" అన్నాడు.
"సరే..మీరు వెళ్ళే లోపు వచ్చి వీడ్కోలు చెబుతాను...నీ భార్య కి ,జాతకం అదీ చెప్పిన ఆ ముసలావిడ కి.." అతని వేపు చూసి చెప్పింది.
(సశేషం)
No comments:
Post a Comment